Հուզիչ բանաստաեղծություն՝ նվիրված հորը: Հայտնի է հեղինակի միայն անունը՝ Լուսինե:
Երազիս մեջ հորս տեսա,
Ձեռքը պարզած ինձ էր կանչում,
Կարոտն աչքիս երբ մոտեցա,
Գլուխս վար առավ գրկում….
Ասաց.-դստրիկ, բավ է, ինչքան
Դու տրվեցիր վշտերին,
Դեռ ջահել ես, ապրիր կյանքդ,
Նեցուկ եղիր ամենքին…
Միայն դու չես ցավերի մեջ,
Նայիր շուրջդ, աչքդ լայն բաց,
Ողջ աշխարհն է վշտերի մեջ,
Էլ չտեսնեմ աչքերդ թաց…
Հիշիր, լացը լաց է բերում,